غدد آدرنال یا فوق کلیه ساختارهای کوچکی هستند که بر روی کلیه‌ها قرار گرفته‌اند. وظیفه ی این غدد درون‌ریز، ترشح هورمون های استروئیدی خاصی هست که به درون جریان خون ریخته می شود. این هرمون ها در برقراری فیزیولوژی بدن انسان اهمیت حیاتی دارند، بگونه ایکه بدون وجود غدد فوق کلیه ( در صورتی که هورمون های مذکور در غالب دارهای جایگزین برای بیمار تجویز نگردد ) غیر ممکن است. هر غده آدرنال از دو بخش قشری و بخش مرکزی تشکیل شده است.

بخش قشری آدرنال عمدتا سه هورمون آلدوسترون، کورتیزول و آندروژن های آدرنال (عمدتاً آندروسترون و تستوسترون ) را تولید می کند. بخش مرکزی غده فوق کلیه، کاتکول آمین‌ تولید می‌کند. هورمون آلدوسترون با حفظ سطح آب و نمک بدن، در تنظیم فشار خون نقش دارد. هورمون کورتیزول علاوه بر کمک در تنظیم سوخت و ساز بدن و پاسخ به شرایط استرس زا، اثرات ضد التهابی نیز دارد. هورمون های آندروسترون و تستوسترون هورمون‌های جنسی مردانه می‌باشند و نقش مهمی در حفظ تفاوت‌های بین آقایان و خانم‌ها ایفا می‌کنند. کاتکول آمین‌‌ها شامل آدرنالین، نورآدرنالین و مقدار کمی دوپامین می‌باشند که مسئول پاسخ به شرایط استرسی هستند.

تولید هرمونهای آدرنال تحت کنترل مستقیم غده هیپوفیز مغز می باشد. این کنترل به وسیله تولید هرمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) توسط غده هیپوفیز و اثر آن بر روی غده آدرنال اتفاق می افتد.